അടുത്ത ഉദയവും കാത്ത്...

			2
	അടുത്ത ഉദയവും കാത്ത്... വ്ണ്ടി സ്റ്റേഷന്. അടുക്കും തോറും ഹൃദയ മിടിപ്പ് കൂടിവന്നു .. ഞാന് പയ്യേ ട്രൈന് ഇറങ്ങി. അതാ ഫ്ളാറ്റുഫോമിന്റെ അടുത്ത് പറഞ്ഞ പോലെ അവന് കാത്തു നില്ക്കുന്നു .. എന്റെ കാലുകളില് എന്തോ ഭാരം വച്ചു കെട്ടിയ പോലെ ഞാന് മെല്ലെ നടന്ന് അടുത്തെത്തി, ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല എന്നെ ഒന്നു കൂടി നോക്കി എന്നിട്ടു ഒന്നു ചിരിച്ചു. ഈ ലോകം മുഴുവന് എനിക്ക് വെട്ടിപിടിച്ചു തന്നു എന്നപോലെ ... . എന്നിട്ടെന്റെ കൈ പിടിച്ചു പുറത്തേക്ക് നടന്നു . അവിടെ ആ സ്റ്റേഷനിലിറങ്ങാന് അങ്ങനെ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. തികച്ചും വിചനമായ സ്ഥലം ...ദൂരെ മരത്തണലില് ഇരുന്ന ബൈക്കില് കയറി ഓടിച്ചു തുടങ്ങി ... എങ്ങോട്ട് എന്നു ഞാന് ചോദിച്ചില്ല . എന്നോട് പറഞ്ഞും ഇല്ല. കുറേ ദൂരം എത്തിയപ്പോഴൊരു കുന്നും ചുവട്ടില് വണ്ടി നിര്ത്തി. ഞങ്ങള് ഇറങ്ങി നടന്നു ആ കുന്നിന്റെ നെറുകയില് 'എത്രയോ നാളായി ഞാന് നിങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്നു' എന്നമട്ടില് ഒരു മരം . ആ മരച്ചോട്ടില് അവന് ഇരുന്നു എന്നെയും ചേര്ത്തിരുത്തി. എന്നിട്ടു പയ്യേ എന്റെ കാതില് , "മുത്തേ !"എന്ന് വിളിച്ചപ്പൊഴെനിക്കു ഒന്നു മൂളാന് പോലും പറ്റിയില്ല അടി മുടി കോള്മയിര് കൊണ്ടു ഞാന് ഇരുന്നു .... പിന്നെ അവനും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല .. .. .. എത്ര നേരം, അറിയില്ല ... പെട്ടന്നു അവന് ചാടി എണീറ്റ് എന്റെ കൈയും പിടിച്ചു ആ കുന്ന് ഓടി ഇറങ്ങി, " വേഗം.. വേഗം ..കയറൂ" എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ബൈക്ക് സ്റ്റാര്ട്ടാക്കി എന്താ നടക്കുന്നേ എന്നറിയാതെ ഞാന് പകച്ചിരുന്നു. അവന് എന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.എന്റെ ഭാവം കണ്ടാവാം പറഞ്ഞു പൊട്ടിചിരിച്ചു കൊണ്ടവന് പറഞ്ഞു "ബുദ്ധൂസെ , ഇപ്പോ പോയാല് അസ്ഥമയത്തിനു മുന്പേ കന്യാകുമാരി എത്താം".... ഞാന് തരിച്ചിരുന്നു പോയി ! എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷടമുള്ള കന്യാകുമാരി ... ഞാന് ഒന്നു ആവശ്യപ്പെടുക പോലും ചെയ്യാതെ ... ദാ എന്നെ അങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുപോണു .... അവിടെ എത്തുമ്പൊള് ഞങ്ങളെ കാത്ത് സൂര്യന് ആസ്തമിക്കാതെ അവിടെ നിന്നിരുന്നു ! ഞങ്ങള് ഓടി എത്തി... സൂര്യ ബിംബം മുങ്ങിത്താഴ്ന്നു ... മുത്തേ !! ഹും .. ഒരു ആസ്തമയം കഴിഞ്ഞു നമുക്ക് ഈ തീരത്ത് കാത്ത് നില്ക്കാം അടുത്ത ഉദയം , അതു നമ്മുടേതാകട്ടെ ! എനിക്ക് ഒന്നും പറയാനുണ്ടായില്ല .... ആ മാറില് തല ചായിച്ചു അടുത്ത ഉദയവും കാത്ത് ..ഞാന് നിന്നു ….. .