മുല്ലവള്ളി

ഒരു മഴക്കാലരാത്രിയിൽ എന്റെ ജനലിൽ
നിന്നെ കിനാവ് കണ്ട് ഞാൻ കിടന്നു.
എന്റെ കമ്പിളിക്ക് പോലും നിന്നെയറിയാം..
എന്നെകുത്തുന്ന കരിമ്പടക്കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക്
നിന്റെ പ്രണയലേഖനങ്ങൾ ഗീത പോലെ;
ഇറയത്ത് മഴ വീഴുന്ന പതിഞ്ഞ സ്വരം.

നിന്നെ ഞാൻ ആദ്യം കണ്ടത്
മഴനനഞ്ഞ ജനലഴികളിലൂടെയായിരുന്നു
നിന്റെ ചുറ്റും മഴ മൂടിയ രാത്രിയുടെ പാറാവ്
നിനക്ക് രാത്രിയുടെ ഗന്ധം
നനഞ്ഞ ചന്ദ്രിക അന്നു പറഞ്ഞത്
നീ വന്നത് കണ്ടില്ലെന്നാണ്
ഓര്‍മ്മയുടെ നിലാവെട്ടത്തിലൂടേയല്ലേ നീ നടന്ന് വന്നത്?
നിന്റെശ്വാസത്തിൽ
നീ ഏതോ ആഗ്രഹം ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചിരുന്നു
ജനലഴികൾക്കുമപ്പുറം
നിന്റെ ആഗ്രഹം എന്നെ നോക്കിയിരുന്നു
ആർത്തിയോടേ..അതു ആവേശമല്ലെന്ന് എന്നോട് നീ പറഞ്ഞു.
ചുറ്റിപ്പടരുന്ന മുല്ലവള്ളി പോലെ നിന്റെ ശ്വാസഗതി
പിന്നീട് ആ അഗ്രഹത്തെ മാത്രം അവിടെ കാവൽ നിർത്തി
നീ ഇരുട്ടിൽ ഓടി ഒളിച്ചു.

വഴുവഴുപ്പിലും തെന്നി വീഴാതെ
നീ ഓടി ഒളിച്ചതും കണ്ടില്ലെന്നാണ്
തലതോർത്തിയ ചന്ദ്രിക പറഞ്ഞത്..
നീയാണു യഥാർത്ഥ പുരുഷൻ!!