ചിത

വികാരങ്ങളെ വിവേകമെന്ന ചന്ദനമുട്ടി

കൊണ്ടുമൂടി മനസ്സിനെയൊരു ചുടുകാടാക്കി

അവിടെ ചിത ഒരുക്കി ഓര്‍മ്മകളെ തല്ലി കൊന്ന്,

അതില്‍ കത്തിക്കുകയാണ്.

ഓര്‍മ്മകളും സൌഹൃദങ്ങളും

വലിയ സമ്പാദ്യം എന്ന് കരുതി

മനസ്സിന്റെ മാണിക്യകൊട്ടരത്തില്‍

കൂട്ടിവച്ചു, കാത്തുവച്ചു, കാവലില്ല, പൂട്ടില്ല.

അഗ്നി കത്തി കയറുകയാണ്

ഓര്‍മകളെ ചാമ്പലാക്കാനൊരുങ്ങുകയാണ്

നിശ്വാസങ്ങള്‍,നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍, ഗദ്‌ഗദങ്ങള്‍

പൊട്ടിച്ചിരികള്,‍ കരച്ചിലുകള്‍, തലോടലുകള്‍,

ശാസനകള്‍ ,കുത്തുവാക്കുകള്‍, അങ്ങനെ എല്ലാം

ഇന്ന് അവയ്ക്ക് തീ കൊളുത്തുമ്പോള്‍

പൊള്ളുന്നു നോവുന്നു വേവുന്നു എന്നാലും ,

കല്ലും മുരടും വേര്‍തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍

എല്ലാം കത്തിച്ചു അഗ്നി ശുദ്ധി വരുത്തി

ഞാന്‍ കാത്തു നില്‍ക്കൂം വീണ്ടും ഒറ്റക്കാവുകയാണ്

അല്ല ഒറ്റക്കാക്കപെടുകയാണ്, അതിജീവിക്കാന്‍ ആവുമോ ?

ഈ കൊടും ശൈത്യത്തെയും ഈ തീച്ചൂളയുടെ ചൂടിനെയും

ഒരു പട്ട് പുതപ്പ് കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു സംരക്ഷിക്കാനാവുമോ?

അറിയില്ല ഒന്നും അറിയില്ല..എന്നിട്ടും ആശിക്കുന്നു

ഒരു പട്ട് പുതപ്പിന്റെ ചൂടിനായ് ചൂരിനായ് .....